Jep, ik ben finaal voor de bijl gegaan. Waarvoor?, hoor ik je denken. Wel, ik zal je niet te lang in spanning laten, daar word ik zelf namelijk altijd heel erg pissig van. Zoals bij de eliminatieronde van de Mol bijvoorbeeld. Zwelt de muziek aan en zit je daar maar naar het scherm te turen, bijna even zenuwachtig als de kandidaat in kwestie. Hoe is het mogelijk, eigenlijk, als je er goed over nadenkt. Maar goed, ik dwaal af.
Mijn nieuwe liefde is mijn Bullet Journal. Daar, ik heb het gezegd. Het lijkt alsof ik mij een beetje schaam om het toe te geven. En dat is eigenlijk ook zo. Ik heb het tot nu toe aan bijna niemand verteld, hoewel het om een behoorlijke crush gaat. Maar het is zo’n beetje ‘iets voor mensen die veel te veel vrije tijd hebben’. Ik hoor ze het al zeggen: “ik heb wel iets beters te doen dan in zo’n dwaas boek te zitten kleuren!”. Maar het mijne is een heel mooi boek en ik kleur eigenlijk niet zo heel veel. Vooral vakjes, van alles wat ik heb gedaan.
En dat brengt mij naadloos bij de reden waarom ik toch aan het schrijven ga over mijn BuJo. Want hoewel er inderdaad tijd kruipt in het bijhouden van een bullet journal, zorgt het er in mijn geval ook voor dat er dingen gedààn worden. Eindelijk.
Moet ik dat concreet maken? Graag! As we speak, draaien de kussenovertrekken van ons salon vrolijk rondjes in de wasmachine. Mr. Clooney (of ook: de Nespressomachine) werd gisteren na een jaar of drie nog eens ontkalkt. Ik kreeg Steven zover om een bezemsteelhouder (bestaat dit woord eigenlijk wel?) in de garage te installeren. Ik drink nu bijna alle dagen genoeg water. Ik weet voor de eerste keer in jaren wanneer ik de volgende keer ongesteld ga worden. We maken elke maandag een weekmenu op en houden ons er ook aan.
Allemaal dingen die er nooit van kwamen en die ik nu dankzij vriend BuJo wél klaar krijg. Maar voor ik (en jij misschien ook) helemaal word(t) meegesleept door mijn enthousiasme, lijkt het mij wel belangrijk te vertellen dat ik nu eenmaal heel gevoelig ben voor to do-lijstjes. Ik kan slecht tegen die open vakjes. Zoals wij hier zeggen: “het staat op mijnen teen”. Daar staat dan weer tegenover dat ik van nature nogal lijd aan uitstelgedrag. Een to do-lijst is voor mij altijd al de meest accurate manier geweest om dit te bestrijden. Maar nu staan al die lijstjes bij elkaar, netjes geordend per onderwerp. En ja, ik voorzie ze van een mooie titel en kleur de vakjes in met allerlei mooie kleurtjes. Maar dat tijdverlies vind ik dan toch maar heel relatief ten opzichte van het grotere geheel.
Dit - een euh…‘maandvoorblad’ - is is het enige echte ‘kleuren’ dat ik mezelf toesta. Ik doe het op een vrij moment en geniet dan echt van het rustgevende, nostalgische gevoel dat tekenen altijd bij mij oproept.
Voor ik begon met mijn bullet journal heb ik verschillende posts van andere bloggers over hun BuJo gelezen, om ideetjes op te doen. Dat is wel handig. Je ontdekt dan echte kunstwerkjes, bijvoorbeeld van mensen die ongelooflijk mooi kunnen tekenen of zelfs aquarelleren. Maar dat hoeft natuurlijk niet per se. Je kan je ook helemaal arm kopen aan allerlei tools: pennen, stiften, kleurpotloden, washitape, stickers, nog meer pennen en stiften, … Dat heb ik dus vooral niet gedaan.
Het is wel een feit dat ik altijd een mooi voorraadje washitape in huis heb. Dat komt zeker van pas in een bullet journal. Het vrolijkt de boel meteen op en het kan ook dienen om duidelijk te maken dat bepaalde pagina’s bij elkaar horen ofzo. Maar vooral: het kleeft er in een wip en een gauw op.
Wat heb ik wél gekocht? Een echt bullet journal, met stipjes, van ‘Mijn Bullet Journal’. Misschien niet het allerbeste op de markt, want de pagina’s drukken wel een beetje door. Maar de covers zijn heel leuk en ik ben er best tevreden over. Bovendien verkopen ze het bij Standaard Boekhandel en hé, ik had nog een geschenkbon liggen.
Verder schafte ik mij een zwarte ‘Pilot Frixion Ball’ aan en ook 3 kleurtjes Stabilo Boss Pastel stiften. Van die eerste ben ik héél grote fan, de laatsten drukken zo hard door dat er niet alleen stift zit op de achterkant van de pagina, maar ook op de pagina daarna. Ze blijven wel super, helaas… Maar dus, die Frixion Ball, die vind ik leuk. Hij schrijft niet zo heel fijn en vervaagt nogal, maar je kan hem uitgummen. En dat werkt best goed! Bovendien geeft ie een beetje een ‘oud’ effect door het vervagen op het champagnekleurige papier. Tenslotte gebruik ik vooral kleurpotloden, met name ‘Evolution’ van Bic. Ook niet gekocht, maar geadopteerd van Marie :-). Om maar te zeggen: het kan ook simpel en met weinig…
De eerste pagina die ik in mijn BuJo heb gemaakt, is een ‘pentest-pagina’. Gewoon heel praktisch om te zien hoe je papier reageert op het schrijfgerief dat je erop loslaat. Ik heb meteen alles wat ik nog had liggen en in aanmerking kwam om te gebruiken, getest.
Daarna ben ik aan de slag gegaan met een maandlog en een weeklog. Ik had op voorhand een lijstje (ja, echt) gemaakt van wat ik er zoal in wou hebben en op Pinterest naar verschillende lay-outs gezocht. Op basis daarvan heb ik dan mijn eerste maand- en weeklog gemaakt.
In mijn maandlog wou ik per se een ‘habit tracker’, om een aantal dingen visueel te maken en zo een duidelijker beeld te krijgen van regelmaat al dan niet. Dit heb ik dan aangevuld met agendavakjes en to do-lijstjes, zodat ik een spread over twee bladzijden heen kreeg.
Ondertussen zijn we een maand verder en heb ik dus de gelegenheid gehad om alles uit te testen.
De habit tracker werkt echt super voor mij, die neem ik absoluut mee naar de volgende maand. Maar de agenda en to do-lijstjes hadden op deze manier eigenlijk niet zoveel nut, dus die vliegen eruit. Ik heb al besloten dat mijn volgende maandlog maar één pagina zal worden.
Over mijn weeklog ben ik wel heel erg tevreden! Ik gebruik het intensief en het zorgt er echt voor dat ik dingen opvolg en gedaan krijg. Iedere week kies ik een paar to do’s uit de themalijstjes die ik heb gemaakt en zet ze in mijn weeklog. Zo leg ik mezelf deadlines op. Verder ben ik ook hevige fan van het weekmenu! Het enige dat ik ga veranderen is het kolommetje ‘notes’, daar doe ik eigenlijk maar heel weinig mee.
Het is wel duidelijk dat ik helemaal voor het systeem gewonnen ben, hè… Ik was aanvankelijk een beetje bang dat ik, perfectionist als ik ben, teveel bezig zou zijn met alles heel precies te passen, te meten, in te vullen en dat allemaal zonder fouten. Maar dat valt reuze mee! Ik zie het echt als een werkinstrument en dat zorgt ervoor dat ik kleine missers net iets minder dramatisch vind. Bovendien zorgt mijn uitwisbaar stiftje ervoor dat ik foutjes bijna ongezien kan weghalen :-).
Dus, conclusie van dit hele verhaal: als je denkt dat het ook iets voor jou is, lees je dan goed in, maar laat je zeker niet tegenhouden door alle vakjargon (dat ik bewust niet teveel gebruikt heb) en alle tools die je nodig lijkt te hebben. Ga gewoon aan de slag en probeer dingen uit, tot je voor jezelf een werkbaar systeem hebt. En dan vind ik zo’n Bullet Journal echt een hele aanwinst!
Ben je zelf nog aan het twijfelen? Of ook al helemaal over de streep getrokken? Ik hoor het graag, hoor!
Reacties
Een reactie posten